Njehësimi i vlerës së përcaktrorëve

Nga testwiki
Kërceni tek navigimi Kërceni tek kërkimi

Stampa:StyllaMatricatdhepërcaktorët Për njehsimin e vlerës së përcaktorëve të rendit të dytë dhe të tretë rëndom shfrytëzohen këto skema:

(a)
Skeda:101a skema e njehsimit të përcaktorëve.PNG
(b)
Skeda:101b skema e njehsimit të përcaktorëve.PNG
(b1)
Skeda:102b1 skema e njehsimit të përcaktorëve.PNG
(c)
Skeda:102c skema e njehsimit të përcaktorëve.PNG

Skemat (b), (b1) shprehin rregullën e Legendrit ose rregullën e trekëndëshit, kurse skema (c) rregullën e Sarrusit. Përdorimi i tyre shihet qartas.

Mirëpo, për njehsimin e vlerës së përcaktorëve të rendit të tretë mund të shfrytëzohet edhe vetë formula përkufizuese (25). Kur polinomin e këtij përcaktori e paraqesim në këtë trajtë:

a11(a22a33a23a32)a12(a21a33a23a31)+a13(a21a32a22a31)

respektivisht

a11|a22a23a32a33|a12|a21a23a31a33|+a13|a21a22a31a32|

atëherë kemi:

|a11a12a13a21a22a23a31a32a33|=a11|a22a23a32a33|a12|a21a23a31a33|+a13|a21a22a31a32|(...25a)
ku përcaktorët e rendit të dytë:
|a22a23a32a33| ,|a21a23a31a33| ,|a21a22a31a32|

quhen subdeterminante ose minore të elementeve a11,a12,a13detA. Kur përcaktorin e rendit të tretë (25a) emërtojmë me D, atëherë minoret e elementeve a11,a12,a13 emërtohen me D11,D12,D13 dhe përcaktori shprehet:

D=a11D11a12D12+a13D13. (...25b)

Kur përcaktorin e rendit të tretë e shprehim në formën (25a) ose (25b) themi se atë e kemi zhvilluar në minore (subdeterminante) sipas elementeve të rreshtit të parë. Fare lehtë mund të provohet se përcaktori D mund të zhvillohet në minore sipas elementeve të cilido rresht ose shtyllë.

Në përgjithësi, minori që i përgjigjet elementit aik shënohet me Dik. Prodhimi i minorit Dik me numrin (1)1+k quhet kofaktor (komplementi algjebrik) i elementit aik dhe shënohet Aik, pra:

Aik=(1)i+kDik. (...27)

Duke pasur parasysh këtë, formula (25b) merr këtë trajtë:

D=a11A11+a12A12+a13A13

Nuk është vështirë të provohet se, në përgjithësi, përcaktori i rendit të tretë D mund të shprehet me formulat:

D={ai1Ai1+ai2Ai2+ai3Ai3(i=1,2,3)a1kA1k+a2kA2k+a3kA3k(k=1,2,3)(...28)

që quhen formulat e Laplacit[1].

Kur formulat e Laplacit i përgjithësojmë për përcaktorin e rendit n përftojmë:

D={ai1Ai1+ai2Ai2++ainAin(i=1,2,,n)a1kA1k+a2kA2k++ankAnk(k=1,2,,n)[2](...28a)

Nga këto formula shihet se njehsimi i përcaktorit të rendit n reduktohet në njehsimin e n përcaktorëve të rendit n1.

Shembuj

Të njehsohet vlera e përcaktorit

D=|a22abb2acad+bcbdc22cdd2|

Z g j i d h j e: E zhvillojmë përcaktorin në minore sipas elementeve të rreshtit të dytë dhe njëherit aplikojmë vetitë e përcaktorëve siç vijon;

D =ac|2abb22cdd2|+(ad+bc)|a2b2c2d2|bd|a22abc22cd|
=2abcd|abcd|+(ad+bc)|a2b2c2d2|2abcd|abcd|
=4abcd|abcd|+(ad+bc)(a2d2b2c2)
=4abcd(adbc)+(adbc)2(adbc)
=(adbc)[(adbc)34abcd]=(adbc)3.

Të vërtetohet identiteti

|abc2a2a2bbca2b2c2ccab|=(a+b+c)3.

V ë r t e t i m: Duke shfrytëzuar vetitë e përcaktorëve kryhen këto transformime identike

|abc2a2a2bbca2b2c2ccab| =i+(ii+iii) |a+b+ca+b+ca+b+c2bbca2b2c2ccab|
=(a+b+c) |1l12bbca2b2c2ccab|
=(a+b+c) |10(iii)0(iiii)2b(a+b+c)02c0(a+b+c)|
=(a+b+c) |(a+b+c)00(a+b+c)|
=(a+b+c)3.
  1. 4) Sipas emrit të matematikanit të shquar francez Pilere Simon de Laplace (1749-1827).
  2. 5) Vërtetimin e këtyre formulave mund ta gjeni në [21), fq. 85-87.