Vetit e përcaktorëve

Nga testwiki
Kërceni tek navigimi Kërceni tek kërkimi

Stampa:StyllaMatricatdhepërcaktorët Në bazë të relacioneve përkufizuese (24), (25) të përcaktorëve të rendit të dytë dhe të tretë, me njehsime të drejtpërdrejta mund të provohen këto veti të përcaktorëve:

(a1) detA=detA
(a2) |a11a12a21a22| =|a21a22a11a12|=|a12a11a22a21|
(a3) α|a11a12a21a22| =|αa11αa12a21a22|=|a11a12αa21αa22|

=|αa11a12αa21a22|=|a11αa12a21αa22|

(a4) |a11a12αa21αa22| =0,|a11αa12a21αa22|=0;
(a5) |a11a12+aa21a22+b| =|a11a12a21a22|+|a11aa21b|

=|a11a12a21+aa22+b|=|a11a12a21a22|+|a11a12ab|

(a6) |a11a12a21a22| =|a11a12a21+αa11a22+αa12|=|a11+αa21a12+αa22a21a22|

=|a11a12+αa11a21a22+αa21|=|a11+αa12a12a21+αa22a22|

(a7) Nëse A=[aik]1n,B=[bik]1n(n=23) atëherë det(AB)=(detA)(detB).


Në bazë të relacionit përkufizues (26) mund të vërtetohet se po këto veti i kanë edhe përcaktorët e rendit n, rrjedhimisht nëse A dhe B janë dy matrica katrore të rendit n, atëherë:

(a1) detA=detA.
(a2) Përcaktori e ndërron parashenjën kur dy rreshtat (shtyllat) e detA permutohen.
(a3) Përcaktori shumëzohet (pjesëtohet) me skalarin α, kur të gjitha elementet e një rreshti (shtylle) shumëzohen (pjesëtohen) me α.
(a4) Përcaktori është i barabartë me zero, kur elementet e një rreshti (shtylle) janë proporcionale me elementet përkatëse të ndonjë rreshti (shtylle) tjetër.
(a5) Nëse të gjitha elementet e rreshtit (shtyllës) të i-të të detA janë paraqitur në formë të shumës së dy mbledhësve, përcaktori i tillë është i barabartë me shumën e dy përcaktorëve në të cilët të gjithë rreshtat (shtyllat), përveç rreshtit (shtyllës) të i-të janë sikurse në detA, kurse rreshti (shtylla) i i-të përbëhet prej mbledhësve të parë në përcaktorin e parë, e prej mbledhësve të dytë në përcaktorin e dytë.
(a6) Përcaktori nuk ndryshohet nëse një rresht (shtyllë) i tij çfarëdo shumëzohet (pjesëtohet) me skalarin α dhe i shtohet ndonjë rreshti (shtyllë) tjetër.
(a7) det(AB)=(detA)(detB).

Nga vetia (a3) drejtpërsëdrejti mund të nxirren këto dy rregulla praktike:

1°. Kur të gjitha elementet e një rreshti (shtyllë) të përcaktorit përmbajnë një faktor të përbashkët, faktoti i tillë mund të nxirret para përcaktorit;
2°. Kur të gjitha elementet e një rreshti (shtyllë) të përcaktorit janë të barabarta me zero, edhe vetë përcaktori është i barabartë me zero.

Përndryshe, vetitë e përmendura të përcaktorëve shfrytëzohen për t'i thjeshtësuar ato dhe për ta njehsuar më lehtë vlerën e tyre.