Hipi Zhdripi i Matematikës/Përmbledhje e përkufizimeve

Nga testwiki
Kërceni tek navigimi Kërceni tek kërkimi
Sferë Sferë quhet bashkësia e pikave në hapësirë të cilat kanë largësi të barabarta prej një pike të fiksuar.
Lakore në hapësirë Lakore në hapësirë (𝐋) quhet bashkësia e pikave të përbashkëta të dy sipërfaqeve 𝐒1, dhe 𝐒2, pra: 𝐋=𝐒1𝐒2.
Sipërfaqe Sipërfaqe 𝐒 quhet bashkësia e të gjitha pikave M(x,y,z) koordinatat karteziane e të cilave e redukojnë ekuacionin (1) në një formulë të saktë.
Prodhimi i dyfishtë vektorial Prodhimi i dyfishtë vektorial i tre vektorëve a, b, c quhet prodhimi vektorial i vektorit a me vektorin b×c dhe shënohet a×(b×c).
Prodhimi i përzier i vektorëve Prodhimi i përzier i tre vektorëve a, b, c quhet prodhimi skalar i vektorit a×b me vekiorin c dhe shënohet (a×b)c ose [a,b,c].
Prodhimi vektorial i vektorëve Prodhimi vektorial (ose i jashtëm) i dy vektorial a,b quhet vektori c që ka.


1°. modulin të barabartë me vlerën numerike të syprinës së paralelogramit të ndërtuar mbi ata vektorë;
2°. bartësen normale në planin e atij paralelogrami; dhe
3°. kahun e atillë që (a,b,c) formon reperin (triedrin) e djathtë të vektorëve.

Prodhimi skalar i vektorëve Prodhimi skalar (ose i brendshëm) i dy vektorëve a, b quhet skalari i barabartë me prodhimin e moduleve të atyre dy vektorëve dhe të kosinusit të këndit ndërmjet tyre.
Projeksioni i vektorit të pozitës Koordinatat karteziane të pikës M në sistemin e dhënë koordinativ Oxyz quhen projeksionet normale të vektorit të pozitës OM në boshtet koordinative 0x,0y,0z dhe shënohen me x, y, z
Projeksioni i vektorit në plan Projeksioni normal i vektorit AB në planin π quhet vektori AB në atë plan, ekstremitetet e të cilit janë projeksionet normale të ekstremiteteve të vektorit AB në planin π.
Projeksioni i vektorit në bosht Projeksioni normal i vektorit AB në boshtin e quhet gjatësia e segmentit AB në atë bosht i cili bashkon projeksionet normale të ekstremiteteve të vektorit AB në boshtin e e që mirret me parashenjën + apo -, varësisht se a ka vektori AB kahun e njëjtë apo kahun e kundërt me vektorin njësh e (fig. 5.9.).
Projeksioni i vektorit në drejtëz Projeksioni normal i vektorit AB në drejtëzën d quhet vektori AB ne atë drejtëz ekstremitetet e të cilit janë projeksione normale të ekstremileteve të vektorit AB në drejtëzën d (fig. 5.8.).
Varshmëria lineare e vektorëve Vektorët a1,a2,,an janë linearisht të varur, nëse:
ki0 k1a1+k2a2++knan=0. (...6a)


Në rast të kundërt vektorët a1,a2,,an janë linearisht të pavarur.

Kombinimi linear i vektorëve Shprehja e formës
k1a1+k2a2++knan,(...6)

ku k1,k2,,kn janë skalarë, quhet kombinimi linear i vektorëve a1,a2,,an.
Prodhimi i vektorit me skalar Prodhimi i vektorit a me skalarin n është vektori kolinear b(=na), intensiteti i të cilit është |n| herë më i madh se intensisteti i vektorit a, ndërsa kahu i njëjtë apo i kundërt me kahun e vektorit a, varësisht se a është n>0 apo n<0.
Ndryshimi i vektorëve Ndryshimi i vektorëve a dhe b është vektori c i cili kur mblidhet me vektorin b jep vektorin a
Rregulla e poligonit Shuma e n(>2) vektorëve al,a2,,an ku ekstremiteti i dytë i vektorit ai përputhet me origjinën e vektorit ai+1 i=1,2,,n1 quhet vektori s, origjina e të cilit përputhet me origjinën e vektorit ai dhe ekstremiteti i dytë përputhet me ekstremitetin e dytë të vektorit an, kurse shënohet:
s=a1+a2++an=i=1nai. (...1b)
Vektorët e kundërt Dy vektorë kolineare a, b quhen vektorë të kundërt, nëse a+b=0.
Shuma e vektorëve Vektori c(=AC) origjina e të cilit përputhet me origjinën e vektorit a dhe ekstremiteti i dytë përputhet rne ekstremitetin e dytë të vektorit b quhet shuma e vektorëve a dhe b dhe shënohet:
c=a+b. (...1)
Vektorët komplanarë Tre e më tepër vektorë quhen vektorë komplanarë, nëse bartëset e tyre shtrihen në një plan ose janë paralele me atë plan.
Vektorët kolinearë Dy e më tepër vektorë quhen vektorë kolinearë nëse bartëset e tyre përputhen ose janë paralele.
Barazia e vektorve të lirë Dy vektorë të lirë a, b janë të barabartë (a=b) nëse i kanë intensitete të barabarta, kahe të njëjta dhe bartëse paralele ose të njejta.
Barazia e vektorve rrëshqitës Dy vektorë rrëshqitës a, b janë të barabartë (a=b) nëse i kanë intensitete të barabarta, kahe të njëjta dhe bartësen e përbashkët.
Barazia e vektorve të lidhur për pikë Dy vektorë të lidhur për pikë a, b janë të barabartë (a=b) nëse përputhen, përkatësisht nëse i kanë intensitetet e barabarta, kahe të njëjta dhe bartësen dhe origjinën e përbashkët.
Segmenti i orientuar Segmenti AB skajet e të cilit merren si dyshe e renditur (A, B) të pikave A dhe B quhet segment i orientuar dhe shënohet me AB.
Varshmëria e shtyllave të matricës Për shtyllat
[a1ka2kamk] (k=1,2,,n)

e matricës A=[aik]m,n thuhet se janë linearisht të varura, përkatësisht të pavarura kur format lineare
fi=k=1nakixk (1=1,2,,m)

janë linearisht të varura, përkatësisht të pavarura.
Varshmëria e rreshtave të matricës Për rreshtat
[ai1 ai2ain] (i=1,2,,m)

e matricës A=[aik]m,n thuhet se janë linearisht të varur, përkatësisht të pavarur kur format lineare
fi=k=1naikxk (i=1,2,m)

janë linearisht të varura, përkatësisht të pavarura.
Varshmëria e formave lineare Format lineare f1,f2,,fm janë linearisht të varura, nëse ekzistojnë konstantet c1,c2,,cm, prej të cilave të paktën njëra është e ndryshme nga zero, në mënyrë që
c1f1+c2f2++cmfm0. (...42)


Nëse ky identitet është i saktë vetëm kur të gjitha konstantet c1,c2,,cmjanë të barabarta me zero, format lineare f1,f2,,fm janë linearisht të pavarura

Forma lineare Shprehja e formës
a1x1+a2x2++anxn (...41)
quhet forma lineare prej n variablave x1,x2,,xn
Rangu i matricës Matrica A=[aik]m,n ka rangun r nëse ndërmjet submatricave katrore të kësaj matrice ekziston së paku një submatricë regulare e rendit r, ndërsa submatricat katrore të rendit më të lartë se r, edhe nëse ekzistojnë, janë singulare. Rangu i zero-matricës është 0.
Matrica inverse e matricës regulare Matrica inverse e matricës regulare A=[aik]1n quhet matrica A1 për të cilën vlen relacioni
AA1=A1A=E, (...36)
ku E është matricë e njësishme e rendit n.
Matrica katrore regulare Matrica katrore A=[aik]1n quhet matricë regulare nëse detA0, kurse është matricë singulare nëse detA=0.
Transportimi i matricave Veprimi τ i cili rreshtat e matricës A i trunsforman në shtylla përkatëse e shtyllat në rreshta përkatës quhet transponim i matricës.
Prodhimi i dy matricave Prodhimi i dy matricave A=[ai;]m,nB=[bjk]n,p quhet matrica C=[cik]m,p elementet e së cilës shprehen me relacionet:
cik=j=1naijbjk (i=1,2,...,m;k=1,2,...,p)
Ndryshimi i matricave Ndryshimi i matricave A=[aik]m,n,B=[bik]m,nquhet matrica C=[cik]m,n elementet e së cilës janë të barabarta me ndryshimin e elementeve korresponduese të matricave A,B
Shuma e dy matricave Shuma e dy matricave A=[aik]m,n,B=[bik]m,nquhet matrica C=[cik]m,n elementet e së cilës janë të barabarta me shumëne elementeve korresponduese të matricave A,B
Prodhimi i matricës me skalar Prodhimi i matricës A=[aik]m,n me skalarin α quhet matrica B=[bik]m,n elementet e së cilës janë të barabata me prodhimin e elementeve korresponduese të matricës A me skalarin α
Zero matrica Matrica e tipit m×n që ka të gjitha elementet të barabarta me zero quhet zero-matricë dhe shënohet me [0]m,n ose me 0
Barazia e matricave Dy matrica A=[aik]m,n,B=[bik]m,j janë të barabarta atëherë dhe vetëm atëherë, kur elementet korresponduese të tyre janë të barabarta
Matrice drejtkëndore Matrice drejtkëndore quhet bashkësia prej mn numrave aik (i=1,2,...,m; k=1,2,....n) të radhitur në një tabelë të formës drejtkëndore e cila përmban m rreshta dhe n shtylla
Ekuacion binomial Ekuacioni i shkallës n të formës:
axn+b=0, ab0 (...35)
quhet ekuacion binomial.
Rrënja e numrit kompleks Rrënja n e numrit kompleks z=r(cosφ+isinφ) quhet numri kompleks w=ρ(cosθ+isinθ) i tillë që fuqia n e tij është e barabartë me z
Herësi i dy numrave kompleksë Herësi i dy numrave kompleksë z2=x2+iy2 dhe z1=x1+iy1 quhet numri kompleks z=x+iy tillë që z=z1z2 dhe shënohet z.
Ndryshimi i dy numrave kompleksë Ndryshimi i dy numrave kompleksë z2x2+iy2, z1x1+iy1 quhet numri kompleks z=x+iy i tillë që z+z1=z2 dhe shënohet z=z2z1.
Prodhimi i numrave kompleksë Prodhimi i numrave kompleksë (x1,y1) , (x2,y2) quhet numri kompleks (x1x2y1y2,x1x2+x2y1)
Shuma e numrave kompleksë Shuma e numrave kompleksë (x1,y1), (x2,y2) quhet numri kompleks (x1+x2,y1+y2)
Numra kompleksë të konjuguar Dy numra kompleksë (x,y),(x,y) të cilët ndryshojnë njëri prej tjetrit vetëm nga parashenja e pjesës imagjinare quhen numra kompleksë të konjuguar.
Barazia e numrave kompleks Dy numra kompleksë z1=(x1,y1), z2=(x2,y2) janë të barabartë nëse x1=x2 dhe y1=y2
Numri thjesht imagjinar Numri thjesht imagjinar (0,1) quhet njësia imagjinare dhe shënohet me i
Numër kompleks Numër kompleks quhet çdo dyshe e renditur (x,y) të numrave realë x dhe y dhe shënohet z=(x,y).[1]
Gabim relativ Gabim relativ i numrit a quhet herësi |Δa|a dhe shënohet me Δ(a)
Gabim i numrit Ndryshimi ndërmjet vlerës së saktë dhe vlerave të përafërta të numrit a quhet gabim i numrit a dhe shënohet Δa
Intervali i rrethinës ξ - rrethinë e pikës a (numrit a) quhet intervali (aξ,a+ξ), ku ξ>0.
Rrethinë e pikës Rrethinë e pikës a (numrit a) quhet çdo interval që përmban pikën a (numrin a).
Vlera absolute Vlera absolute (moduli) e numrit real a përcaktohet me relacionin :
|a|={a,kur a>00,kur a=0a,kur a<0.|(6)
Numër iracional Numër iracional quhet çdo thyesë dhjetore e pafundme jo periodike e formës
r=p0,p1,p2pn, (i) pi0,1,2,,9
ku numri p0 quhet pjesa e plotë e numri 0,p1p2pn pjesa dhjetore e numrit iracional r.
Bashkësia Q Bashkësia numerike quhet bashkësi e numrave racionalë, nëse i plotëson kushtet që vijojnë:


(1) ;
(2) është bashkësi e renditur;
(3) (,+,) është fushë; dhe
(4) Bashkësia është zgjerimi minimal i bashkësisë .

Thyesa Thyesë ab quhet çdo herës i shënuar (i pakryer) i dy numrave të plotë a,b(b0) .
Bashkësia Z Bashkësia numerike quhet bashkësi e numrave të plotë, nëse ajo i plotëson kushtet që vijojnë:


(1)  ;
(2) është bashkësi e renditur;
(3) (,+,) është unazë; dhe
(4) Bashkësia është zgjerimi minimal i bashkësisë

Numër çift Numër çift quhet numri natyral që plotpjesëtohet me 2. Numri natyral që nuk është çift, quhet numër tek.
Numër prim Numër prim quhet numri natyral më i madh se 1 që plotpjesëtohet me vetvetën dhe me numrin 1. Numri natyral më i madh se 1 që nuk është prim, quhet numër i përbërë.
Është më e madhe Kur për dy numra të dhënë natyralë a,b ekziston numri natyral d, i tillë që a=b+d, thuhet se a është më e madhe se b (shënohet: a>b) ose b është më e vogël se a (shënohet: b<a).
Shumëzimi N Shumëzimi i numrave natyralë quhet pasqyrimi: 2 i dhënë me
(a,b)(!c)ab=c
që ka këto veti:
(a1) a1=a dhe (a2) ab=ab+a.
Mbledhja N Mbledhja e numrave natyralë quhet pasqyrimi +:2 i dhënë me
(a,b)(c)a+b=c
që ka këto veti:
(a1)a+1=a dhe (a2)a+b=(a+b).
Numra natyralë Numra natyralë quhen elementet e çdo bashkësie jo të zbrazët në të cilën është përcaktuar relacioni „vjen drejtpërdrejt pas" që plotëson këto aksioma[2]
Fusha Trupi (A,,) quhet fushë, nëse shumëzimi është veprim komutativ.
Trupi Unaza asociative (A,,) quhet trup, nëse (A1,) është grup, ku A1=A{0}.
Unaza Unazë quhet bashkësia jo e zbrazët a në të. cilën janë të përkufizuara dy veprime binare ,, të quajtura mbledhje dhe shumëzim, ku:


(1) (A,) është grup abelian,
(2) (A,) është grupoid; dhe
(3) shumëzimi është distributiv ndaj mbledhjes.

Nëngrupi Nënbashkësia jo e zbrazët A1 bashkësisë a quhet nëngrup i grupit (A,) në qoftë se A1 është grup lidhur me veprimin e përkufizuar a dhe shënohet (A1,)(A,).
Grupi i fundëm abelian Grupi i fundëm abelian quhet grup ciklik nëse ekziston ndonjë elemetit aA , i tillë që me përsëritjen e veprimit a riprodhohen të gjitha elementet e bashkësisë a.
Grupi Semigrupi (A,) që ka elementin neutral quhet grup, nëse për secilin element aA ekziston elementi invers a1A.
Element invers Kur semigrupi (A,) përmban elementin neutral e , elementi bA quhet element invers i elementit aA në lidhje me veprimin \circ , nëse vlen :
ab=ba=e . (...50)
Element neutral Elementi eA quhet element neutral për veprimin në bashkësinë A, nëse vlen :
aAae=ea=a (...49)
Semigrupi Grupoidi (A,) quhet semigrup (monogrup) nëse veprimi binar është asociativ.
Grupoid Bashkësia jo e zbrazët a në të cilën është i përkufizuar veprimi binar quhet grupoid lidhur me atë veprim dhe shënohet me (A,).
Veprimi binar distributiv Në bashkësinë a janë të përkufizuara dy veprime binare dhe . Veprimi është distributiv ndaj veprimit , nëse vlen :
(a,b,cA)a(bc)=(ab)(ac) . (...48)
Veprimi binar asociativ Veprimi binar në bashkësinë a është asociativ, nëse vlen:
(a,h,cA)(ab)c=a(hc) . (...47)
Veprimi binar komutativ Veprimi binar <mah>\circ}</math> në bashkësinë a quhet komutativ, nëse vlen :
(a,bA)ab=ba. (...46)
Veprim binar Në bashkësinë jo të zbrazët a çdo pasqyrim i trajtës f:A2A quhet veprim (operacion) binar.
Bashkësi të numërueshme Bashkësitë që janë ekuipotente me bashkësinë e numrave natyralë quhen bashkësi të numërueshme.
Bashkësi e pafundme Bashkësia a është bashkësi e pafundme, nëse ndonjë nënbashkësi e vërtetë e saj a , është ekuipotente me a , pra : nëse A1AA1A , bashkësia a është e pafundme.
Pasqyrimi Relacioni ρ ndërmjet dy bashkësive A,B quhet pasqyrim (rifigurim, relacion funksional, funksion) i bashkësisë a në bashkësinë b, nëse ka këtë veti :
(xA) (!yB)(x,y)ρ.
Relacion rigoroz i renditjes Relacioni binar ρa quhet relacion rigoroz i renditjes, nëse është irefleksiv, antisimetrik dhe transitiv.
Relacion i renditjes Relacioni binar ρa quhet relacion i renditjes, nëse është refleksiv, antisimetrik dhe transitiv.
Relacion i ekuivalencës Relacion binar ρa quhet relacion i ekuivalencës, nëse është refleksiv, simetrik dhe transitiv.
Relacion transitiv Relacioni binar ρa është relacion transitiv, nëse nga raportet aρb,bρc rrjedh aρc
Relacion simetrik Relacioni binar ρa është relacion simetrik, nëse nga raporti aρb rrjedh bρa
Relacion refleksiv Relacioni binar ρa është relacion refleksiv, nëse secili element i a-së është në relacionin ρ me vetvetën
Relacioni binar ρ Në bashkësinë jo të zbrazët a është përkufizuar relacioni binar ρ në qoftë se për çdo dy elemente a,bA është përcaktuar njëra nga vetitë : (1) aρb ose (2) aρ¯b (lexo : a nuk është në relacion ρ me b) .
Prodhimi kartezian Prodhimi kartezian [3] i bashkësive A,B quhet bashkësia e dysheve të renditura (a,b) me vetinë aA,bB
Diferenca e bashkësive Diferenca e bashkësive A,B quhet bashkësia e elementeue të bashkësisë a që nuk janë në bashkësinë b
Unioni i bashkësive Unioni i bashkësive A,B quhet bashkësia që përmban elementet që janë në bashkësinë a ose në bashkësinë b
Prerja e bashkësive Prerja e bashkësive A,B quhet bashkësia e të gjitha e1ementeve të përbashkëta të bashkëswe A,B
Bashkësi të barabarta Dy bashkësi A,B janë të barabarta atëherë dhe vetëm atëherë, kur AB dhe BA
Bashkësia e pjesëve Bashkësia e pjesëve të bashkësisë a quhet bashkësia e të gjitha nënbashkësive të bashkësisë a
Nënbashkësi e bashkësisë Bashkësia a quhet nënbashkësi e bashkësisë b, nëse çdo element i bashkësisë a është njëherit element edhe i bashkësisë b
Ekuivalenca e gjykimeve Ekuivalenca e gjykimeve p,q quhet gjykimi pq (lexo : p ekuivalent q), i cili është i saktë kur të dy gjykimet p,q janë të sakta ose janë jo të sakta.
Implikacioni i dy gjykimeve Implikacioni i dy gjykimeve p,q quhet gjykimi pq (lexo : nëse p, atëherë q ose nga p rrjedh q ose p implikon q), i cili është jo i saktë kur p është i saktë e q jo i saktë.
Disjunksioni ekskluzi Disjunksioni ekskluzi i dy gjykimeve p,q quhet gjykimi pq (lexo : ose p ose q) i cili është i saktë kur është i saktë vetëm njëri nga gjykimet p,q .
Disjunksioni (inkluziv) Disjunksioni (inkluziv) i dy gjykimeve p,q quhet gjykimi pq (lexo : p ose q ). i cili është i saktë kur është i saktë së paku njëri nga gjykimet p,q.
Konjuksioni i dy gjykimeve Konjuksioni i dy gjykimeve p,q quhet gjykimi pq (lexo : p dhe q),i cili është i saktë kur janë të sakta të dy gjykimet p,q.
Negacioni i gjykimit Negacioni i gjykimit p quhet gjykimi lnot p (lexo : jo p ose nuk është p) i cili është i saktë, respektivisht jo i saktë kur gjykimi p është jo i saktë, respektivisht i saktë.
  1. 1) Me relacionin (5), përkatësisht (6) (fq. 75) përkufizohet mbledhja, përkatësisht shumëzimi i dy numrave kompleksë.
  2. 1) Aksiomat që vijojnë quhen aksiomat e Peanos, sipas emrit të matematikanit të shquar italian G. Peano (1858-1931) i cili më 1899 aksiomatizoi aritmetikën e numrave realë.
  3. 12) Prodhimi kartezian quhet edhe prodhim i kombinuar ose prodhim i Dekartit, sipas emrit të matematikanit të shquar francez Rene Descartes (1596-1650).